De afgelopen vijf jaar is Ilja Leonard Pfeijffer, auteur van woeste, breed uitwaaierende romans en dichter van overvolle, kokende verzen, in alle afzondering bezig geweest met een geheim project, dat is geboren uit een strenge formele beperking. Hij heeft romans geschreven die stuk voor stuk niet langer mochten zijn dan vijfhonderd woorden. Geen prozagedichten of experimentele verhalen, maar volwaardige vertellingen met een kop en een staart. Precies honderd heeft hij er geschreven. In Harde feiten zijn ze bijeengebracht en worden ze voor het eerst aan de buitenwereld blootgegeven.
De romans van Harde feiten vervoeren de lezers naar heden, verleden en toekomst. Ze evoceren een keur aan bekende en exotische locaties, zoals het buurtcafé, een Engels college, de stegen van Napels, het oude en moderne Griekenland, Rusland en het Verre Oosten en zelfs verafgelegen planeten in de Andromedanevel. Sommige zijn autobiografisch, andere vertellen van uiteenlopende personages, zoals de weduwe Di Biagio, Prometheus, de goede dwerg Wim, Dolly Parton, Boemibal Veenstra bijgenaamd De Grote, de koning van Frankrijk, de arts Aristomenes, Li Hongmao, nepneger Alfred, Maestro Rawie, Job Lisman en Ivana.
